کتاب «جان های همدل: منتخب نامه های ویرجینیا وولف» مجموعه‌ای از نامه‌های ویرجینیا وولف است که تصویر دقیقی از ذهن، زیست و سیر فکری یکی از تأثیرگذارترین نویسندگان قرن بیستم ارائه می‌دهد. این کتاب، که به‌دست جوآن راسل نوبل گردآوری شده، به جای آن‌که روایتی خطی از زندگی وولف باشد، افق‌هایی پراکنده و در عین حال منسجم از روابط ادبی، دغدغه‌های فکری و تحولات درونی او را پیش روی خواننده می‌گذارد.
نامه‌ها از سال ۱۹۰۳ تا ۱۹۴۱ را در بر می‌گیرند و مخاطبان آن‌ها چهره‌هایی هستند که جایگاه مهمی در حلقه فکری «بلومزبری» و در زندگی شخصی وولف داشته‌اند؛ از خواهرش ونسا بل گرفته تا لئونارد وولف، ویتا سکویل‌وست، تی. اس. الیوت، الیزابت بومن، و دیگرانی که هر یک در مقطعی از زندگی وولف، نقشی کلیدی ایفا کرده‌اند. در این مجموعه، وولف را در مقام نویسنده‌ای نمی‌بینیم که صرفا درباره ادبیات بنویسد. او در این نامه‌ها از افسردگی‌های دوره‌ای، اضطراب‌ها، رابطه‌اش با نوشتن، شک‌ به خود و گاه لذت‌های عمیق از نوشتن و خواندن سخن می‌گوید.