در سالپتریر، بیمارستان روانی مشهور پاریس ، زنانی مبتلا به مالخولیاريال هیستری یا جنون را به امید درمان یا شاید کمک به پیشرفت علم، زیر نظر دکتر شارکو، از چهره های برجسته علم عصب شناسی بستری می کنند. امادر پس پرده سالپتریر، زندان زنانی است که به جرم ناسازگاری با جامعه در آن حبس شده اند: آنها که بر زبانشان لجام نمی زدند، حاضر به ازدواج نبودند یا مسبب بی آبرویی خانواده شان می شدند. میان دیوارهای سالپیتریر، بیماران یا همان زندانیان، اختیار زندگی خود را از دست می دهند و تبدیل به سوژه های درسی یا نمونه های آزمایشگاهی می شوند و در آخر ، یا بنا به تشخیص پزشکان درمان می شوند یا آخرین غروب زندگی شان را در باغ های سالپتریر می بینند.