لیل اول اینکه این رمان حاصل کار دو نویسنده است که دوستشان دارم: دورنمات که رمان را نیمهتمام گذاشته و اورس ویدمر که تمامش کرده. چند سال پیش میخواستم از اورس ویدمر حتماً کتابی ترجمه کنم و بالاخره رمان آقای آدامسون را دست گرفتم (نشر افق، 1393). در حین ترجمه، فرصتی پیش آمد تا با نویسنده دیداری داشته باشم. در آن دیدار، ویدمر با خنده برایم از نوشتن بخش پایانی بازنشسته گفت. بعد که بازنشسته را خواندم و سرخوشی نهفته در لابهلای سطرهای آن را، علت خندهاش را فهمیدم. دلیل دیگر اینکه دورنمات که از عدالت .و اعتبار قوانین و اجرای قانون برداشت دیگری دارد - و در واقع، باید گفت چندان دلِ خوشی ندارد - در بازنشسته واقعاً زده به سیم آخر! خواهید خواند... .